Alweer mijn laatste blog vanuit het mooie Tanzania, aanstaande donderdagavond vlieg ik terug naar Holland. Wat vliegt de tijd! Ik heb 7 geweldig mooie weken gehad, waarvan 2 in het mooie Oeganda en 5 weken in Tanzania.

Op het project zijn we sinds vandaag begonnen met een nieuwe uitdaging. Buiten zijn de muren ontzettend kaal en daar wilde wij verandering in brengen. We hebben verf gekocht en hebben de muur knal oranje geschilderd. Gewaad in een vuilniszak en met een verfroller in de heerlijke warme zon gingen we aan de slag en hebben we in een paar uur tijd de muur omgetoverd in een mooie (hoe kan het ook anders) oranje kleur. Morgen zullen we er een rood hart opschilderen en van elk kind een voetstapje afdrukken met de naam erbij. Heel toepasselijk bij het project: Walk in Love!
Tijdens het schilderen hadden we heel wat bijkijks van de kinderen en de nanny's.
Verder zingen we onwijs veel Nederlandse liedjes en nu proberen de kinderen zelf mee te zingen. 's ochtends gaan we met een heel stel kinderen naar het klaslokaal en na een tijdje gaat de juf weg waardoor we er alleen voor staan, 3 vrouw sterk. Dat is ook wel hard nodig aangezien zo lastig is omdat wij amper Swahili spreken.
Ondanks alles genieten de kinderen van alle activiteiten die wij met ze doen en andersom ben ik zo blij om leuke dingen met ze te doen.

Vrijdagavond zijn we nog maals naar TGT gegaan om dit maal eerst een overheerlijke duik te nemen in het zwembad en daarna weer liggend in het zonnetje te kijken naar de jongens die achter een bal aanrennen en het wel leuk vinden dat er 4 dames komen kijken.
We hebben nog een andere Nederlandse meid ontmoet die hier stage loopt in het ziekenhuis en na gaat vragen of we het ziekenhuis kunnen bezoeken. Helaas moet dit allemaal nagevraagd worden bij de directeur en komt veel papierwerk aan te pas dus afwachten of ik dat deze week nog mee maak of dat we een ander ziekenhuis proberen te bezoeken.

Afgelopen zaterdag zijn we in alle vroegte vertrokken naar de gospelkerk, waarvoor ik was uitgenodigd door 2 andere vrouwen. Onze bewaker wilde ook met ons mee dus zo gezegd zo gedaan. Bij aankomst was de kerkdienst al begonnen maar geen probleem want iedereen loopt hier in en uit. Helaas was nu net het koor een weekend weg dus van het gospel was weinig te merken. ;-)

Nu ik in Tanzania ben kan de Kilimanjaro natuurlijk niet ontbreken. Ik had m al wel gezien toen ik aankwam met het vliegtuig en toen ik een dag naar de heet waterbron ben geweest. Afgelopen zondag hebben we een dagtrip gedaan naar de voet van de Kilimanjaro om mijn laatste weekend prachtig af te kunnen sluiten.
Met onze driver Noel en de safari auto gingen we op weg om half 8 met een kleine 2 uur rijden voor de boeg. In Moshi haalde we onze gids op, en niet zomaar 1. De gids: Rogert heeft een wereldrecord op zijn naam staan, hij heeft in 14 uur en 15 minuten de Kilimanjaro beklommen en weer naar beneden gelopen. Deze dag had hij ook het tempo erin want hij was al weg terwijl met ons tempo er nog achter aan moesten komen. Met een paar keer pole pole (langzaam) te zeggen hield hij zich even in ;-)
Deze dag hebben we eerst een waterval beklommen, Marangu waterval, waarvoor we een kleine 45 minuten moesten lopen. Met een stok in de hand en een extra gids gingen we op pad met een ontzettend mooi eindpunt. Na de 1ste waterval gingen we naar de 2de waterval waarvoor we maar 2 minuutjes hoefde te lopen. Een heel stijl en smal paadje moesten we overwinnen en daar hadden we weer een pracht plaatje waar we heerlijk onze wandelschoenen konden uitgooien om de visjes te laten knabbelen aan onze voeten.
Na met de auto verder te zijn gereden de Kilimanjaro op kwamen we uit op 1800 meter hoogte en bij de poort van de Killimanjaro, de plek waar alle mensen starten die de berg gaan beklimmen. Terwijl wij daar waren werden heel wat tassen naar beneden gedragen door de mannen die mee gaan met de toeristen om hun tas de berg op te schouwen, nou diep respect!
We kregen nog wat uitleg over de Kilimanjaro, de verschillende tochten die je kunt lopen en bezochten we een grot waarvoor heel wat vleermuizen in wonen die we dan ook van dicht bij hebben kunnen aanschouwen.
Na zo'n hele dag gingen we naar de familie van onze gids en kregen we een kopje thee/koffie. De koffie moest eerst zelf gemaakt worden en daar wilde ik wel bij helpen. Eerst de bonen roosteren, stampen, opnieuw roosteren en daarna weer stampen. Het duurde even maar de andere meiden kregen hun koffie. Ook moesten we nog even de bananen bier proeven en konden we onze weg vervolgen naar huis. Op de terugweg trok de wolk die de hele dag voor de Kilimanjaro heeft gehangen stukje voor stukje weg en uiteindelijk zagen we een heel groot gedeelte van de Kilimanjaro. Prachtig!!

Ook gisteren na het project nog gezwommen bij het Arusha hotel. Daar gaf de 1 neger de andere neger les en ondertussen trok in mijn baantjes. Op een gegeven moment ging het toch niet helemaal goed en verdronk de 1 zowat waardoor de andere als een speer in het zwembad sprong om de ander te redden. Ongelofelijk.
Wat ben ik blij dat wij in Nederland gewoon zwemles gehad hebben en 'normaal' kunnen zwemmen, hier lijkt het net een hond die zwemt.
Op een gegeven moment kreeg ik zelfs de vraag van een gespierde sportman die werkt bij het zwembad of ik hem geen zwemles wilde geven, hahaha.
Het is dat ik deze week naar huis ga maar anders had ik een baantje erbij gehad ;-) Als bedankje kreeg ik 2 advocado's door hem zelf geplukt :P

Het minste leuke gaat nu komen en dat is afscheid nemen van iedereen hier.

Zie jullie van het weekend weer :-)
Liefs, mam (mijn Tanzaniaanse naam :P