marianinafrika.reismee.nl

Home sweet home

Lieve allemaal,

Ik ben gewoon weer in Nederland! Zo lag ik 24 uur geleden nog in het zwembad met een graden van 25/30 graden en nu heb ik last van koude voeten :P Gisterenavond om 6 uur werd ik opgehaald door Santos om naar Kilimanjaro Airport gebracht te worden. Ik hoopte nog de laaste blikken te kunnen zien van de prachtige bergen Meru en Kilimanjaro maar helaas het was te bewolkt. De chauffeur legde nog wat dingen uit waarna ik nog 2,5 uur moest wachten. Die tijd was goed gevuld met het appen en facebook van zowel Tanzaniaanse vrienden als Nederlandse. Om 10 voor 10, met enige vertraging, kon ik de lucht in met KLM. Ook deze keer weer een redelijk lege vlucht dus gauw mijn plekje verwisseld met een mooi plekje van 2 stoelen bij het raampje met zo af en toe een gezellig gesprekje met de stewardessen.

Voordat ik naar huis kon heb ik eerst afscheid genomen van aardig wat mensen hier. Met een compliment dat ik goed contact heb gemaakt met de Tanzaniaanse bevolking in mijn zak heb ik de laatste mensen gedag gezegd.
Zo had ik afgelopen woensdag mijn laatste dag op het project. Op mijn laatste dag hebben we de muur afgemaakt. De muur is nu mooi oranje met een wit hart in het midden, waarop elk kind en alle nanny's hun voetstapje hebben gezet. Heel gaaf om het eind resultaat te zien.
Als bedankje heb ik voor alle kinderen een hartje gemaakt met daarop geschreven: Asante sana (heel erg bedankt) en een snoepje en voor de nanny's een stroopwafel.De laatste knuffels, het in ontvangst nemen van cadeau's (terwijl ze soms zelf amper wat hebben) en wat tranen later was dat mijn laatste dag op het project.
Wat is alles vertrouwd geworden binnen 5 weken en wat zal ik de lieve kinders + nanny's ontzettend missen!

Om even op andere gedachten te komen dan het naderende afscheid zijn we nog op de bonefooi naar het ziekenhuis gegaan in de hoop daar knuffels, tekeningen, kleurpotloden en ballonen achter te kunnen laten. Daar aangekomen hebben we de weg gevraagd naar de kinderafdeling en werd zo de poort met bewaker opengedaan zodat gezegd te hebben wat we kwamen doen, toch een voordeel om mzungu te zijn ;-)
Op 3 zalen hebben we de kinderen, die waarschijnlijk de hele dag op bed liggen, kunnen verblijden met een knuffel of een ander cadeautje.
Er werd raar op gekeken van een knuffel van doornroosje of kabouter plop waardoor de hele zaal in lachen uitbarsten omdat ze nog nooit zoiets geks gezien hadden. Ach lachen is gezond zullen we maar zeggen!
Met het bezoek aan het ziekenhuis heb ik alles gedaan wat ik wilde :-)

In de avond nog gezellig met zn drietjes gegeten bij onze stamcafe, africafe! Normaal gesproken zijn we met de dala dala voor het donker thuis maar voor deze speciale gelegenheid, zoals wel vaker ;-) nemen we een taxi terug naar huis. Als ware ervaringsdeskundige fixen we een goedkope taxi. Als rasechte onderhandelaars zetten hun meteen de hoofdprijs in bij het zien van blanke waarbij wij voet bij stuk houden en al met al een goedkoop ritje hebben. Achteraf was de taxi chauffeur daar toch niet zo blij mee omdat het zo ver was. De hele rit hebben we aan gehoord: het is zo ver, betaal meer :P terwijl wij trots achterin zaten een goede deal gesloten te hebben ;-)

's avonds alvast een voorproefje gedaan op pakjesavond met echte zwarte pieten buiten ;-) Als afscheid had huisgenoot Jeannette een heel lief gedicht geschreven en kreeg ik nog een overheerlijke chocoladeletter. Helemaal leuk!

Donderdag mijn laatste dag bestond uit gedag zeggen en nog even genieten van het laatste heerlijke Tanzaniaanse zonnetje bij het zwembad waar er nog een andere Nederlander zat te pingelen op zijn gitaar en nog een afscheidslied voor me zong.

Wat zal ik alles missen, een gouden tijd in Uganda en Tanzania die ik nooit meer zal vergeten. Het begon als een droom en dit is werkelijkheid geworden.
Blij om thuis te zijn met weer de gewone nederlandse dingen, zoals water, stroom en hoef ik niet meer op te laden wanneer er weer stroom is, in overvolle dala dala's te zitten en kan ik heerlijk thuis nagenieten.
Een pracht tijd, met onwijs mooie momenten elke dag weer, nieuwe ontmoeten, gave en mooie dagtripjes, lieve huisgenootjes, super mooi project met lieve kinderen en nanny's, het moeite doen om Swahili te praten, het bezoek aan de massai villiage, de voet van de kilimanjaro en nog zoveel meer.

Iedereen bedankt voor het meeleven en de leuke reacties steeds op de blog :-)
Asante sana, kwaheri!

(binnenkort zullen er nog meer foto's volgen en over een poosje het fotoboek! )

Reacties

Reacties

Rinus

welkom in het Groene hart, ook mooi

ingrid ebbelink

Welkom thuis meid, wat een belevenissen, ooit hoop ik ook nog een naar Afrika te kunnen. Lijkt me een zeer boeiend continent

mary

Hoi Marian, Welkom terug. Zal even overschakelen zijn naar dit koude klimaat, maar de gezellige decembermaand wacht.
Bedankt voor je verhalen en ik hoop je eind van de maand te zien op de terugkomdag.

Ria Wieldraaijer

Wat gaat de tijd dan snel en is je avontuur al weer afgelopen Marian. Knap hoor dat je al zo veel Swahili hebt geleerd.
Je hebt er een leuk blok van gemaakt en ik heb het met veel plezier gelezen. Fijn dat je wat voor anderen hebt kunnen beteken, dat geeft voldoening en neemt niemand je meer af?
Nu op zoek naar een baan? Fijne tijd weer thuis en misschien ontmoeten we elkaar nog eens weer op de Henri Dunant.

Judith Oussoren

Welkom thuis Marian!
Fijn dat je het zo leuk hebt gehad.
Ik vond het leuk om verhalen van je te lezen:)!
Tot snel!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood