Nu toch alle Swahili woorden mij om de oren vliegen neem ik jullie ook mee :) Mambo,  Habari? (Hallo, hoe gaat het?)

 Ondertussen ben ik onderweg naar Singida en Mwanza, 2 dagen rijden,  maar met tussenstops. Mwanza, is een stad aan het Victoriameer met heel veel rotsen. Singida is de stad waar mijn sponsorkindje woont, die hoop ik maandag te bezoeken. Verrassend genoeg is het daar super groen vergeleken bij Arusha. 

Onderweg kuddes met koeien en geiten, daarbij lopen dan of hele jongen kinderen of samen met broertjes of zusjes, kinderen die vanuit school komen en soms hele stukken naar huis moeten lopen (echt super jong als ze zijn die lopen alleen) , super veel zonnebloemen hier en prachtige Afrikaanse wegen. Mensen die allemaal zwaaien omdat ze een mzungu zien. Heel veel boda boda's (scooter chauffeurs) waar zo 3 mensen achterop zitten en nog een klein kindje zonder helm of een bed meenemen is ook nog een optie. 

Afgelopen donderdag aangekomen in Mwanza, na s ochtends vroeg een prachtige wandeling gemaakt te hebben was het tijd om het sponsorkindje van mn tante op te zoeken of beter gezegd op te speuren. Cadeau op de achterbank en heel wat gevraagd en heen er weer gecross kwamen we ineens bij een soort van schooltje aan. Er werd gezegd dat hij hier zou zijn, totaal verrast dat hij ineens gevonden was. Iemand werd erop uit gestuurd om hem te halen omdat hij er alleen op zaterdag is. Na een rondleiding door de kerk, toespraakjes hoe ontzettend dankbaar ze wel niet zijn en een poosje wachten kwam hij daar ineens aangelopen.. hij zal vast gedacht hebben, wat overkomt mij nu ineens maar goed ;) het was ook een totale verrassing. Cadeau onder zn arm geklemd en wat foto's later was het weer tijd om te gaan. 

Zaterdag vroeg opgestaan om naar Saanane nationale park, het kleinste park in Tanzania. Met een bootje erheen en daar stonden de zebra's ons al op te wachten. Niet reuze veel dieren in het park maar wel héérlijk om te wandelen, bijna geen bezoekers, prachtige uitzichten over lake Victoria. 

S middags nog naar een park geweest en een plek waar je de grootste rotsen zien, niet zomaar een rots maar écht een super grote. Een jochie van daar (jaar of 7) vond het prachtig om een rondleiding te geven en liep lekker achter ons aan. Hij droeg mijn tas wat hij fantastisch vond en wees mij precies waar ik wel niet foto's van moest maken en anders wilde hij het zelf wel doen ;) Met als dank 2 boterhammen met pasta was hij helemaal zielsgelukkig. 

Grappige hier is dat als je ergens gaat eten in een restaurant ze aankomen met een wasbak,sop en water om je handen schoon te maken. Vanochtend naar de kerk geweest, bij het compassion project van zaterdag. Iets later dan 8.00 uur waren we daar maar dat maakt niets uit, de kerk start gewoon en ondertussen worden er stoelen neer gezet terwijl de kerk vol stroomt. Wat een enorm geluid dat mn oren nog herstellende zijn ;) Veel gezang zonder stil te zitten, het ene koor na het andere koor. Na een tijdje moesten alle gasten gaan staan, werd je naam genoemd en moest je even wuiven. (Hahaha) Helaas konden we niet de hele dienst van 3 uur mee maken omdat het nog 8 uur terug rijden is naar Singida en we niet in het donker willen rijden. Net voordat we weg reden kwam mister Maxxi (van het compassion project) naar buiten snellen om nog 1x te vertellen hoe blij hij wel niet was..

 Onderweg af en toe wat politie stops om de auto te checken of te vragen waar we heen rijden. Als we anders even stoppen dan staan er kinderen aan het raampje en kijken nog zolang en zeggen: hi, how are you? Met een koekje in de hand kunnen we weer hun weg vervolgen samen met hun zusjes, geknoopt met doeken op hun rug. 

Kortom ik vermaak me uitstekend, het weer is perfect, de mensen zijn super aardig en doen alles wat ze kunnen doen. Op naar Singida,op naar de ontmoeting met Ibrahim.