Ha allemaal,

Waar te beginnen, mn hoofd en hart zijn vol met prachtige herinneringen van de afgelopen 3 weken. Het afscheid nemen zit er (gelukkig) weer op. Wat is afscheid namen toch een vreselijk iets.. de tranen zitten hoog maar ik zeg tegen iedereen hier:
Dont cry because its over, smile because it happened!
En daar houdt ik mezelf dan ook maar aan vast. Geen goodbye maar een tot ziens.

Afgelopen dagen bestond vooral uit ontmoetingen, oude bekende, nieuwe ontmoetingen en leuke dingen doen.
Vandaag de laatste afscheids-momenten wat gisteren al begon en tot vandaag duurde. Gek en mooi iets dat ik me hier zo enorm thuis voel. My second home zoals heel veel hier zeggen.
Vanochtend gauw nog wat spullen gebracht bij Vicky en haar kinderen. Zelf waren ze niet thuis maar de buurt had de mzungu al gespot dus de kinderen stonden binnen no time voor mn neus. Super leuk, heel veel dikke knuffels later, mooie woorden en voor de laatste keer zwaaide de kinderen mij uit. Sjonge wat een leuke meiden, wat een liefde gaven ze mij en wat ik met hen genoten. Nadat ik ze echt gedag had gezegd vervolgde ik mn weg naar town en ja hoor ze kwamen weer de heuvel afrennen met een roos in de hand.. ze zwaaide zolang ze konden en ik kreeg het even te kwaad.. bye bye mammie zoals ze me altijd noemen...

Even terug naar de dagen hiervoor na de laatste blog:
Na het bezoek aan massai land ben ik de volgende dag naar lake manyara uitkijkpunt geweest. Prachtig stuk om heen te rijden. Lake manyare nationale park ben ik een paar jaar geleden al geweest. Onderweg helaas weinig dieren gezien, omdat het regen seizoen is zijn de dieren een stuk verder op en niet zo zeer langs de weg. Pech voor mij maar de apen laten mij niet in de steek en poseren prachtig voor de camera. Bij het uitkijkpunt prachtig zicht op het park, lake en "gewoon" genietend van de rust.

Zondag waren de kinderen van Vicky de hele dag bij mij, eerst samen naar de kerk wat ze normaal niet doen. Hun helemaal blij om naar de kinderclub te gaan en voor mij genieten in de kerk met enorm veel dans en zang opnieuw.. de preek in Swahili is niet te volgen maar ik kon mee lezen in mn eigen bijbel.
Na de kerk naar mijn huis om daar samen te eten, voor het eerst van hun leven te douchen (maar dan wel met héél véél shampoo en zeep). 1 uur later kwamen ze er onder vandaan en was het tijd voor spelletjes, knutselen, zingen etc. Niet moe te krijgen maar s avonds laat belde Vicky dat het nu toch echt tijd was om naar huis te komen. Met de belofte dat ze met Pasen nog een keer mochten komen was het goed. Kids thuis gebracht maar ook daar kwam ik niet weg. Alle kinderen daar liedjes laten luisteren en samen zingend, dansend en spelletjes later moest ik echt gaan. 21.00 uur s avonds en nog niet gegeten..

Dinsdag ben ik voor een paar dagen naar Zanzibar gegaan. Eerst met vliegtuig van Kilimanjaro naar Zanzibar en door naar dar es Salaam. Vanuit daar weer met de boot van 1.5uur terug naar Zanzibar. Trip zelf was al leuk. Dar es Salaam en Zanzibar is lekker heet (lees 33 graden) maar ohhh Zanzibar is super mooi.
De stranden zijn geweldig mooi, écht even vakantie maar alsnog van alles te zien en te doen. Mn 3 boeken die ik mee heb deze reis zijn nog steeds niet uit.
Eerste avond direct na aankomst een prachtige zonsondergang dus dat beloofde al iets héél moois voor de komende dagen. Volgende dag naar Nungwe gegaan, meest noordelijkste puntje van Zanzibar.. met de bus was het 2 uur rijden maar dan heb je de bus gevonden en is het wachten totdat de bus vol is om te gaan.. nou dat duurt best enorm lang dus uiteindelijk toch maar een taxi gevonden.. in Nungwe stuk gewandeld langs het prachtige strand, gezwommen met schildpadden (wat ik stiekem best een beetje eng vond), elke avond prachtige zonsondergangen.
Volgende dag met de bus naar een ander deel van het eiland, Pingwe. Daar is "the Rock" een restaurant op een rots in de zee. Prachtig ook. Had enorm veel zin om te zwemmen maar de zee was er enorm sterk en het werd vloed dus dat toch maar even laten zitten . Onderweg in de bus werd er eenHele oude vrouw niet goed.. ze viel achterover in de bus en iemand gooide alleen maar water over haar hoofd en gaven "tikjes" tegen haar gezicht in de voordat ze weer bij zou komen.. ik lag even wat te dutten/ te dromen maar was gelijk klaar wakker. Met behulp van vertaling kon ik aangeven wat goed was om te doen aangezien niemand wat deed.. ze gaven als antwoord dat ze zo hard mogelijk probeerde te rijden zodat de vrouw snel thuis was... hmmm, ik een weg worstelen naar voren in de bus haar eten gegeven, water, dextro en zo veel mogelijk laten liggen.. langzaam kwam ze weer wat bij en gingen haar ogen op.. in een (voor mij) pyjama jurk zat ze in de bus, dochter er naast. Bus chauffeur heeft haar helemaal thuis afgezet en met 4 mannen hebben ze haar naar het huis gedragen. Hoop maar dat ze het goed maakt. Sjoh..

Aangekomen in de stad, een drukke weg oversteken(hier doen ze niet aan zebra paden of stoplichten oid) zagen we dat er een jongen omver werd gereden, hij heeft het overleefd maar gek gezicht.. een pet midden op de weg, iedereen rijdt rustig door, op straat rent iedereen (maar dan ook echt iedereen) naar die jongen toe.. gevraagd of ik kon helpen maar een irritante man die wel Engels kon spreken dacht dat ik kwam om te kijken dus die zei dat het wel goed ging en dat ik prima foto's mocht maken. Duidelijk gezegd dat ik niet kom om foto's te maken maar om te vragen of ik kan helpen aangezien ik op 4 meter afstand stond.. maar goed..

Ho ik land alweer in Nairobi, typ zo weer verder ;-)

Na terugkomst uit Zanzibar weer lekker "thuis" in Arusha voor de laatste dagen. Sjoh wat vliegt de tijd enorm snel.. helaas was ik paas zondag ziek, het toilet was in beste vriend dus moest ik helaas wat afspraken afzeggen.. 1e dag rust in deze hele reis en nog verplicht ook..
Maandag waren er een heel aantal ontzettend bezorgd dat ik nog steeds zo enorm veel diarree had dat wel 7 mensen erop stonden mij naar het ziekenhuis te brengen.. Zelf werd ik ook wel redelijk moedeloos aangezien alles wat ik at of dronk niet heel lang binnen bleef. Nou ja genoeg details maar super lief al die bezorgde mensen. Na medicatie ging het gelukkig een stukje beter en was ik s middags weer goed genoeg om naar town te gaan voor de laatste ontmoetingen en gedag zeggingen. S avonds de kinderen van Vicky op gehaald om weer even bij mij thuis te spelen en uit eten te gaan.. ze wilde dolgraag pizza eten want dat hadden ze gezien in hun school boek maar nog nooit gegeten, nou dat kan geregeld worden.. Hun weer een douche bij mij thuis, wat cadeautjes en hun moeder maakte zich thuis klaar in haar mooiste jurk. En daar gingen we dan, wat hebben ze genoten en wat was het gezellig. Bizar dat ze nooit de kans hebben om uit te gaan, een simpele pizza te eten maar wat was dit leuk..

Vandaag dan de laatste bezoekjes, knuffels, mooie woorden en op naar huis.
Vlucht via Nairobi en van Nairobi naar huis.. héérlijk plaatsjes bij het raam en als het goed is zit ik beide vluchten alléén..

Lieve mensen, hier in Tanzania en thuis in Nederland.. bedankt voor alle lieve berichtjes, appjes, medeleven, belletjes..ik ben ontzettend blij weer met deze ervaring, vrienden hier, de dingen die ik kon en mocht doen hier en tot morgen..

Liefs